FF.C-Πρισμα φαντασιας

Άλλη μια μέρα ξεκινά μα δε ξερεις που θα καταλήξει τι σου επιφυλάσσει το μέλλον ποτε δε ξερεις θα δείξει λες και θυμάσαι σα ναταναι χθες μερικές φορές κλαις θυμάσαι κάποια που φυγε άγρια θέλεις κεσυ να φύγεις να ησυχάσεις παλι μόνος να μείνεις καλύτερα όμως να το ξεχάσεις το παιχνίδι της επιβίωσης κεσυ πρεπει να το περάσεις πεσμου πόσα χρόνια θα περάσουν πόσοι αγώνες ποσο αιμα πρεπει να χυθεί για να δεις πως όλα είναι ψέμα απτήν αρχή μέχρι το τέρμα της διαδρομής λίγες θα είναι μάλλον οι στιγμές που θα ξεκουραστείς βλέπεις κεσυ θα τρέχεις και θα συναγωνίζεσαι την άδικη ατοποροδοχο χρόνο μην απελπίζεσαι σου λένε κάποιοι που τα όνειρα σου εξαγοράζουν με ψεύτικη αγάπη μια καλοστημένη απατή γεμάτη με ψεύτικες υποσχέσεις πως δήθεν για να πας μπροστά πρεπει και να διαλέξεις το τρόπο που θα φέρεσαι ρουφιάνος πρεπει νασαι το τρόπο που θα στέκεσαι στρατιώτης παλι θασαι το πώς πρεπει να σκέφτεσαι μονόδρομος ευθεία το αλλοθι θα είναι στην εν ψυχρώ δολοφονία της δικιά σου της ψυχής εκτος κιαν αντισταθείς εκτος κιαν καταφέρεις μόνος στη λύση για βρεις κετσι βλέποντας όλαυτα μονο μια λύση έχω μάλλον θα τοχει η μοίρα μου με το hip hop να αντέχω να αντέχω

Μα είναι όσα έχω με το hip hop αντέχω σαυτη τη μαγική ζωή φοβάμαι μα δε τρέχω
Και σολαυτα που βλεπω αντίδοτο θα έχω ένα πρίσμα φαντασίας κιαπο μεσα του θα βλεπω
Μα είναι όσα έχω με το hip hop αντέχω σαυτη τη μαγική ζωή φοβάμαι μα δε τρέχω
Και σολαυτα που βλεπω αντίδοτο θα έχω ένα πρίσμα φαντασίας κιαπο μεσα του θα βλεπω

Γιαυτο πάρε ότι μπορείς τωρα που μπορείς τωρα που σε παίρνει η επόμενη μέρα ποτε δε ξερεις τι σου φέρνει τα φέρνει η στιγμή όσα δε φέρνει ο χρόνος μόνος κιαυτος προσπαθεί να επιβιώσει μα δε μπορεί το προσπερνάνε οι αιώνες και ιστορία γεμάτη από αγώνες για μια ιδεολογία κάποια ανεκπλήρωτη επιθυμία για την ελευθερία για μια χαμένη πατρίδα για ένα καλύτερο μέλλον για κάποιον που ψάχνε να βρει του γυρισμού το τρένο και μην εκπλήσσεσαι γιατί απλά κρίνω απτή κατάληξη συνέρχεται ο χειμώνας που είναι η άνοιξη μοιάζει με όνειρο δράμα ανώνυμο σταλμένο από το πουθενά κιομως μια φλόγα ελπίδας κάπου βαθιά μεσα μου λέει ότι έχω διέξοδος σαυτη τη ζωή με το hip hop να αντέχω να αντέχω

Μα είναι όσα έχω με το hip hop αντέχω σαυτη τη μαγική ζωή φοβάμαι μα δε τρέχω
Και σολαυτα που βλεπω αντίδοτο θα έχω ένα πρίσμα φαντασίας κιαπο μεσα του θα βλεπω
Μα είναι όσα έχω με το hip hop αντέχω σαυτη τη μαγική ζωή φοβάμαι μα δε τρέχω
Και σολαυτα που βλεπω αντίδοτο θα έχω ένα πρίσμα φαντασίας κιαπο μεσα του θα βλεπω

Ηθοποιός και συγγραφέας στη ταινία της ζωής βλέπεις κεγω παίζω το ρόλο μου όπως κεσυς γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί ρόλοι που μπορείς να παίξεις το μονο που πρεπει να κανεις είναι απλά να διαλέξεις μπορείς να είσαι καλός η κακός υπομονετικός ανθεκτικός δυνατός κοινωνικά αποδεκτός άλλες φορές περιθωριακός λιγο αντικοινωνικός εγωκεντρικός εσωστρεφής ειλικρινής εγωιστής σοβαροφανής υποκριτής αξιοπρεπής εθνικιστής αριστεριστής μα όμως εγώ με όσα η ζωή μου έχει διδάξει προσπαθώ πάνω απολά ναειμαι εντάξει και παντα θα φροντίζω διέξοδο να έχω βλέπεις θα τοχει η μοίρα μου με το hip hop να αντέχω να αντέχω

Μα είναι όσα έχω με το hip hop αντέχω σαυτη τη μαγική ζωή φοβάμαι μα δε τρέχω
Και σολαυτα που βλεπω αντίδοτο θα έχω ένα πρίσμα φαντασίας κιαπο μεσα του θα βλεπω
Μα είναι όσα έχω με το hip hop αντέχω σαυτη τη μαγική ζωή φοβάμαι μα δε τρέχω
Και σολαυτα που βλεπω αντίδοτο θα έχω ένα πρίσμα φαντασίας κιαπο μεσα του θα βλεπω

FF.C- Για οσο ελπιζω

Βλέπω τις μέρες να περνάνε μαζί και τα χρόνια
και το ξέρω τώρα πια πως τίποτα δε μένει αιώνια,
υποσχέσεις που δώσαμε και πήραμε παλιά
χαθήκανε μέσα στο χρόνο που ποτέ δε σταματά.
Και νιώθω όλα αυτά τα γέλια που δεν είχανε τέρμα
να είναι τώρα τόσο μακρινά σαν να ‘τανε ψέμα
και μόνο μια χαμένη ελπίδα να προσπαθώ να βρω
μια ελπίδα που χάθηκε μα είμαι ακόμα εδώ.
Κι όμως είμαι ακόμα εδώ όπως ήμουνα και πρώτα,
μα τώρα νιώθω της ζωής να ‘χω χάσει την πόρτα
και στον παλιό καιρό συνέχεια το μυαλό μου γυρίζει,
σαν να ψάχνει κάπου εκεί για να βρει κάποια λύση,
στις χαρούμενες στιγμές πριν η ζωή μας χτυπήσει,
πριν η ευτυχία σαν αδύναμη φλόγα σβήσει,
λέξεις που ψάχνουν ένα νόημα συνέχεια απελπισμένα
για να εκφράσουν ότι συμβαίνει μόνο μέσα σε μένα,
μ’ αυτές τις λέξεις που είναι σαν ηχώ απ' το παρελθόν,
μια ατέλειωτη ανάγκη που ‘χω για να εκφραστώ
για έναν κόσμο που δεν έχει λάθος και σωστό,
μα ένα μήνυμα απλό.

Ίσως να ζήσω αρκετά για όσα ελπίζω,
να γυρίσω σ’ αυτά που πίσω θα αφήσω
μα είναι κρίμα για όλα αυτά που μένουνε ίδια
και σ’ ένα μνήμα της ζωής κομμένο το νήμα. (x2)

Κάτι νιώθω πάλι να με κατακλύζει αυτό το βράδυ,
όταν ο στίχος γεννιέται μέσα στο σκοτάδι,
όταν βλέπω το μυαλό μου στο χαρτί να καθρεφτίζεται
και τη ψυχή μου με αυτούς τους στίχους να ταυτίζεται,
και βλέπω τον ήλιο σιγά σιγά να προβάλει
κι όμως άλλη μια νύχτα περνάει,
κάποιοι θα κλαίνε και κάποιοι θα γελάνε,
κάποιοι θα θυμούνται και κάποιοι θα ξεχνάνε
αλλά δεν με πειράζει, έμαθα να μη με νοιάζει
για όλα αυτά που είχα και τώρα έχω χάσει,
μα δεν έχω ξεχάσει και δεν έχω αλλάξει
και για όσο αναπνέω εγώ θα είμαι εντάξει,
άνθρωποί έρχονται και φεύγουνε απ’τη ζωή μου
ίσως τελικά ποτέ να μην ήτανε μαζί μου,
σ’ όλα αυτά που περνώ τώρα ψάχνω,
μια αλήθεια να δω μέσα εκεί να χαθώ
σ’ όλα αυτά τα ψεύτικα λόγια που μου κλέψανε χρόνια,
τόσο βαθειά μες το μυαλό μου σαν να υπήρχανε αιώνια
και μια περίεργη διάθεση με διακατέχει,
συμβαίνουν τόσα γύρω μου το μυαλό μου πια δεν αντέχει…

Ίσως να ζήσω αρκετά για όσα ελπίζω,
να γυρίσω σ’ όλα αυτά που πίσω θα αφήσω
μα είναι κρίμα για όλα αυτά που μένουνε ίδια
και σ’ ένα μνήμα της ζωής κομμένο το νήμα. (x2)